Behice Feride Demir *
Sanatsal serüvenler içinde kameramanlık kadar tarihe an be an yardım edebilen çok az alan vardır. Hesap-kitap işlerinde tarih doğruyu taraya dursun, görüntü evreninde doğru kadraja girendir. Atomun çekirdeği ile bombası arasındaki uzun dehşet listesini kamera sayesinde ayrıştırabilir, Polonya Kampları ile Dersim Dağları’nın kaderini kameradan seçebiliriz. Schindler’in Listesi’ni, Sürü’yü, Out of Africa’yı, bin bir türlü sinema, haber, belgesel, arşiv ve kaynaklarını yani medya İmparatorluğunda ki diğer kameralık özellikleri saymıyoruz bile.
Elbette arada bir kamera dünyasının da bazı trajik komik durumları olabiliyor. Mesela dünyaya bu kadar hafıza taşıyor ve tattırıyorsun, bir an geliyor kendi kadrajına kendi hikayen düşüverebiliyor ya da bir meslektaşının.
Ancak şimdilerde çeşitlerini saymaktan yorulduğumuz sanal ve sosyal medya olgusu gelişince medyadaki yük ve güç dengesi kamera lehine değişti. Zira her elde bir kamera olgusu gerçeğin sıfır noktasına inince, yazımsal olanın kaygılı etkisinde azaldı. Artık yazımsal olanla görsel olanın eşitlendiği bir gerçeklik zemini söz konusu. Misal Kürtlerin anakarada ki medya gücüne, duruma ve kuruma göre baskı yapılıp yasaklama getirildiğinde, haber hakkı olgusunu örgütleyebilmeyi hemen devreye koymaları sosyalleşen medyanın bir nimetidir. Haksız ve politik manevralar için özgürlüklerinden alıkonulan binlerce basın çalışanın hakkı sosyal medya sayesinde yerde kalmayabiliyor.
Sosyal medya sayesinde; haber hakkı için kim nerde ve ne diye evinden, hayatından alıkonulmuş öğrenebiliyor insanlar.
Ve yine sosyal medya sayesinde kameraların kerametini ve kameraya takılan pişkinlikleri, ucuzlukları (ne yazık ki hayat pahalanırken, insan kalitesi ucuzluyor:)) daha net görebilir insan. Bazen onlarca kitap ve sözlerin çözemediğini bir saniyelik kamera görüntüsü çözebilir ve gerçeğin engel tanımazlığını sana kanıtlayabilir. O nedenle çağımızın en büyük dostane delilleri kameralardır. Yükleri ağır ama gösterime sundukları fayda çok büyük.
* İşçi
